Bordjes

Het moet gewoon luiheid zijn. Waarom zou je anders in plaats van repareren een bordje neerzetten? Je ziet ze overal, bordjes met ‘slecht wegdek’ erop. Of soms nog sterker; ‘Let op! Zeer slecht wegdek!’. Ja lekker, doe er dan wat aan. Het duurt ook minstens een paar weken voordat de ergste gaten gedicht zijn en er weer een beetje over gereden kan worden. Of ze doen er helemaal niks aan en menen dat zo’n bordje afdoende is. Ik zie helemaal voor me hoe dat gaat.

Wegwerkers van de gemeente, uiteraard in hun ongewassen oranje overall, die met een afgedankte pick-up door het dorp rondkarren. Met de 3Js uit de speakers knallend onderwerpen zij de openbare wegen aan een grondige inspectie. Het is trouwens opvallend te noemen dat de laadruimte meestal leeg is. Als er al wat in ligt zijn het slechts een aantal bordjes. Niet dat ik te klagen heb over deze personen, ze zorgen er tenslotte voor dat de kwaliteit van ons wegennet gewaarborgd blijft, en wij zonder zorgen veilig onze bestemming kunnen bereiken. Toch? Nou nee. Want wat doen ze als het wegdek niet aan de hoge kwaliteitseisen voldoet? Ze springen niet uit de auto om met gezwinde spoed de weg af te zetten om gevaarlijke situaties te voorkomen, ze verwittigen niet onmiddellijk hun collega’s van afdeling asfalt die het gat kunnen komen dichten, en ze treffen niet alvast de noodzakelijke voorbereidingen zodat het repareerwerk voorspoedig kan verlopen. Nee, ze zetten de pick-up aan de kant, stappen uit en roken eerst leunend tegen de laadbak een sigaret op. Vervolgens lopen ze de twee meter terug naar de plek des onheils, waar ze na een uitgebreide inspectie van welgeteld tien seconden het euvel beoordeeld hebben. In de meeste gevallen wordt het als ‘niet ernstig’ bestempeld en stappen ze weer in de pick-up om verder te rijden. Soms ontdekken deze zeer oplettende werkers echter enkele tientallen meters verderop wederom een gat of een ander euvel in het wegdek, waarna ze na nog een sigaret echt in actie komen. Ze rijden terug tot zo’n honderd meter voor het eerste euvel en parkeren de pick-up. Half zuchtend mompelt Jan, die duidelijk hoger in rang staat dan zijn collega, “Henk, bordje. Bordje.” Jan steekt nog een sigaret op terwijl Henk uit de laadbak een paal en een bordje haalt. Binnen no-time staat het bordje in de grond langs de weg. ‘Let op! Slecht wegdek!’ Zo, de weggebruikers zijn behoed voor een mogelijke catastrofe. Gered van de ondergang. Jan en Henk halen opgelucht adem en gaan weer verder met hun inspectie. Wat zullen ze lekker slapen vannacht.